พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตสถานให้คำจำกัดความของคำว่า
‘ตลาด’ หมายถึง น. ที่ชุมนุมเพื่อซื้อขายของต่าง ๆ; (กฎ) สถานที่ซึ่งปรกติจัดไว้ให้ผู้ค้าใช้เป็นที่ชุมนุมเพื่อจําหน่ายสินค้าประเภทสัตว์
เนื้อสัตว์ ผัก ผลไม้ หรืออาหารอันมีสภาพเป็นของสด ประกอบหรือปรุงแล้ว
หรือของเสียง่าย ทั้งนี้ไม่ว่าจะมีการจําหน่ายสินค้าประเภทอื่นด้วยหรือไม่ก็ตาม
และหมายความรวมถึงบริเวณซึ่งจัดไว้สําหรับให้ผู้ค้าใช้เป็นที่ชุมนุมเพื่อจําหน่ายสินค้าประเภทดังกล่าวเป็นประจําหรือเป็นครั้งคราวหรือตามวันที่กําหนด. ส่วนของคำว่านิเทศศาสตร์นั้น พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตสถานให้คำจำกัดความว่า
หมายถึง น. วิชาว่าด้วยการสื่อสารมวลชน
และการประชาสัมพันธ์.
ตลาดนัดในสังคมไทยนั้นมีมาแต่โบราณ
เป็นกิจกรรมการซื้อขายแลกเปลี่ยนสินค้าของผู้คนในแต่ละชุมชน
ซึ่งกำหนดให้จัดขึ้นช่วงเวลาใดช่วงเวลาหนึ่ง ไม่มีกฎเกณฑ์ที่แน่นอน แต่เป็นที่รับรู้กันในชุมชนนั้นๆ
อาจปรากฏในรูปของตลาดไม่ประจำหรือตลาดตามฤดูกาล ทั้งที่เป็นตลาดน้ำและตลาดบกก็ได้
ทั้งนี้ความสำคัญของตลาดบกและตลาดน้ำขึ้นอยู่กับสภาพภูมิศาสตร์ของชุมชน
ผู้จัดทำมีวัตถุประสงค์ที่จะเสนอเกี่ยวกับวิถีชีวิต
แนวคิดของพ่อค้าแม่ค้าในตลาดนัด และบอกเล่าถึงความเป็นมาของคำว่า ‘ตลาด’ โดยข้อมูลที่ผู้จัดทำศึกษานี้มุ่งเน้นสร้างความเข้าใจ เพิ่มพูนความรู้ ตลอดจนเพื่อเป็นแนวทางในการศึกษาต่อไป
ผู้จัดทำได้รับคำแนะนำเป็นอย่างดีจาก อาจารย์ฉัตรปกรณ์ ประเสริฐสังข์ ผู้จัดทำจึงขอแสดงความขอบคุณมา ณ
ที่นี้
ส่วนข้อบกพร่องที่ยังปรากฏอยู่เป็นความรับผิดชอบของผู้จัดทำซึ่งจะนำมาพัฒนาในเวลาต่อไป